یه روز که دوباره بتونی معانی را در اطرافت کشف کنی اون روز میتونه برات در حکم یه معجزه باشه !
دیروز رفتیم کاشان...!
کوچه پس کوچه هایی که حالا بیشترشون به خیابان تبدیل شدند ما را به دنیایی دیگه هدایت میکنند...
اجازه میگیریم..
وارد میشیم...
.
.
دلم میخواست فضاها را ببلعم ..توی مغزم جا نمیگرفتند هر جایی که پا توش میگذاشتم یک اتفاق جدید میافتاد...فضاها در هم گم میشدند و تو نمیتونستی دقیق بفهمی که چه اتفاقی داره اطرافت می افته فقط چیزی که بود یه تجربه مثل نگاه کردن به آسمان ازپشت پنجره نبود...نزدیک تر بود ...خیلی نزدیک تر....
از یک فضای تاریک و مبهم خارج میشی و یک دفعه یک گشایش یک انفجار... و نور... و بعد تو با یک کالبد زنده روبرو میشی اون چیزی که میبینی فقط گچ و آجر نیستند اعضایی از یک تن زنده هستند که با همه ی " تو" حرف میزنند...
چشمهام برای هضم این همه اتفاق کافی نیست از قدرت لامسه هم باید استفاده میکردم از تماس تنم با در و دیوار و زمین لذت میبردم...
یه تیکه خاک شدم... ولی عشق میکنم...دوست دارم ذرات خاک مثل یه جور اسید پوست تنم را بخوره و وارد خون تنم بشه....
میدونم این تجربه نمیتونه خیلی هم خوب باشه هرچی بیشتر تنم به این خاک میخوره وسوسه ام واسه موندن هم بیشتر میشه وسوسه واسه نفس کشیدن این خاکی که تمام برای منه...مال منه....!!
تنم مور مور شده...پاهام میلرزند...نمیخوام این لذت از تنم بره!
از همه چیز خالی شده ام....
میدونم!
باید پرواز کنم.....